Monday, February 26, 2007

Beer Review: Hoegaarden White Beer

อาทิตย์ที่แล้วรีวิว New Castle Brown Ale ไปแล้ว

คราวนี้มาลองรีวิวเบียร์"ขาว"บ้าง

ขึ้นชื่อว่าเบียร์ "ขาว" แล้วมีดีขนาดไหนกัน

Hoegaarden White Beer ครับพี่น้อง



รสชาติ: ออกแนวบางๆ มีกลิ่นผลไม้ปนนิดๆ ประมาณว่าเกือบๆจะเป็นเบียร์ผู้หญิงเลย ตอนไปผับกับเพื่อนอังกฤษก็เห็นพวกผู้หญิงดื่มแต่ยี่ห้อนี้ อืม...คงไม่โดนหาว่ากินเบียร์ที่ผู้หญิงเขากินกันนะ

ราคา: สองปอนด์กว่าๆ แพงพอดู แต่ก็ไม่มากไปกว่ายี่ห้ออื่น

ความแรง:เบามากๆครับ แบบดื่มได้เรื่อยๆไม่แฮ้ง

ดีไซน์: ไม่เคยเห็นเป็นขวดอะ เห็นมีแต่ขายตามผับเป็นเบียร์สด แต่จะมีแก้วของตัวเองเป็นพิเศษ แก้วก็งั้นๆ

ตำนาน: ไม่รู้คับ

เอ่อ ให้คะแนนละกัน ให้ 8.5 เต็มสิบพอ เพราะไม่โหดดุดันดั่งใจ อ่อนโยนนุ่มนิ่มตอนนี้เราไม่ชอบ ไม่เหมาะกับสถานการณ์ออกรบ (ตอนนี้ต้องบิวด์จิตใจหนัก เพราะใกล้สอบแล้ว ไม่มีเวลาอ่อนโยน)


.........................

เอาล่ะ เรื่องเบียร์พอก่อน ตอนนี้ขอถือวิสาสะอัพเดตความเป็นไปให้ชาวบ้านชาวช่องที่ไม่อยากรู้ต้องรู้บ้าง

่อ่า เหลืออีกสองอาทิตย์เองจะปิดภาคเรียนอีกแล้ว

นี่มันมหาลัยไรฟะเนี่ย เรียนสั้นชิบ

นี่ภาษาเพิ่งจะพอนั่่งเม้าท์กับชาวบ้านชาวช่องได้ ก็ปิดเทอมพอดี ว้า....

แต่เปิดเทอมมานี่สิ สอบเลยครับพ้ม สอบนี่ก็โหดจัด คำถามนี่กว้างเป็นมหาสมุทรแปซิฟิครวมกับแอตแลนติก กว้างไม่พอยากอีกตะหาก

.............

วันนี้อยู่ดีๆไปนั่งทำงานกลุ่ม เพื่อนมันก็มา google ชื่อเราเฉยเลย เลยไปเจอรูปที่คณะขึ้นมา ความลับเลยแตกว่าเป็นอาจารย์มาเรียนต่อ...มันแซวใหญ่เลย

เราเลย google มันกลับบ้าง ปรากฏว่าพี่แกเป็นคนดังมาจาก UC Berkeley แบบว่าได้ทุนมาเรียนจากที่นั้นเพราะเก่งจัด บวกเป็นประธานโครงการ NGO ขนาดใหญ่ในปาเลสไตน์ (Google ไปเจอข่าวมันเยอะแยะไปหมด มีรูปคู่ Tony Blair ด้วย)อายุยังไม่เท่าไหร่เลย

ทีนี้เลยลอง google เพื่อนอีกคนดู ก็เจอเป็นคนดังเหมือนกัน เป็น Researcher มาจาก World Bank ที่ D.C. งานในเน็ตเยอะแยะไปหมด

เอ่อ เลยลองหาคนโน้นคนนี้ครับ ปรากฏว่ารู้สึกคอร์สที่เรียนอยู่นี่จะมีแต่พวกเทพๆเยอะ เอ่อ มิน่า...มันฉลาดกัน มีแต่พวก high profile

...............


ว่าแล้วก็ไปเขียน essay ต่อดีกว่า

Saturday, February 17, 2007

Beer Review: New Castle Brown Ale





I just had this beer last night!

Well, it's actually not beer, it's ale...but I can't see the different. So let's call it beer (this is a drunk man ignorance).

1) Taste: the taste is very smooth and unique. you can't really feel the biiterness of it. It definitely taste better than all kind of beer I had berfore in Thailand. รสชาติกลมกล่อม ได้ใจมากๆ

2) Design: the bottle size is big. I think the size is comparable to 1 pint of beer, which is really good coz you don't have to buy new bottle often. The design is very nice. The fact that the choose to use clear bottle can possibly cause bad effect for those that don't drink fast. ดื่มช้า ดื่มไม่หมด เห็นหมดเลย

3) Price: I didn't know how much I paid. First time I was in rush, and second time I was เอ่อ.....drunk man ignorance (again)

4) Story: man, there's so many story to tell about this beer. You can find out from

http://www.answers.com/topic/newcastle-brown-ale

5) Effect: since I'm not a คอทองแดง drinker, I think this beer suits me really well. The effect is not so strong. And few hours after you got drunk by this beer, you don't really feel the hangover anymore. Instead, you start to see the beautifulness of this world.....again.

Overall Score: I'm so impressed. I give it 10 out of 10.

wait for the next beer review...probably next Saturday, when I got a chance to free myself from the BLOODY OXFORD'S WORKLOADS again.

Watch this space for the future of Thailand: Hypocrite's Development Policy

After I have been thinking about Thailand's future, something comes up to my mind.

I think the future of Thai's development policy will have the following characteristics;

1) Promoting "cultural values" (of-course, Thai cultural values of Buddhism), and if things continue like this: ความพอเพียง will dominates.

2) Nationalism: รักชาติ คนไทยหรือเปล่า.... ไม่เห็นด้วยกับเราคุณก็ไม่รักชาติ โย่วๆๆๆ, this really support the development policy based on cultural values, moral values, to dominate.

3) Populism: populist policies based on promoting Nationalism and cultural values (don't get confuse by those discourse which say populist policies are only those of Thaksin, I don't see any reason what "เศรษฐกิจพอเพียง" cannot be called "populism", it also uses lot of propraganda to a mobilise support from mass.

......and finally, the most important......

4) Neo-liberalism: Of-course Thai economy in too much integrated with the world economy, we can't stop our journey on "Neo-liberalism" path. Thailand has to continue its liberalisation, relying heavily as ever on the forieign investors.

If four major characteristics of development policy continue, I'd say the future of Thai development can be best described by this word "HYPOCRITE'S".

Think about it like this, we focuses on our cultural values -- to shift our attention from any redistribution policy, from the structural problems of our economy. But liberalise -- to protect the benefits accrues to the middle and upper class.

All I can see, if we have the development policy like this, is the more "inequality", the persistent of "poverty" problems, the "widening gap" between rich and poor.

Sustainable? well, with countinue inequality..sustainability is pretty much in doubt.

Development? can we say these type of policies actually solve any "poverty" problems (poverty, at least, should be the target of any development policy).

I expect that the real effect of these development policy is certainly in doubt. Saying one thing, but actually doing another thing....isn't it "hypocrite's"?

Watch this space for the future of Thailand: Hypocrite's Development Policy!

Thursday, February 15, 2007

The Story of My Present Uni: Ox

When I was at TU, there was a widespread motto that has been used like tissue paper, this motto is "I love TU, cause TU teaches me to love people".

Well, as I have moved on, and now founnd myself at the new Uni in England. I'd like to share an interesting motto of this university.

"Oxford University: Where Your Best Isn't Good Enough, Since 1117"



Seriously, no one (apart from a few genious I knew here) is really "good enough" here.

I actually have more story to share about this bloody Uni. -- You know you’re at Oxford if:

1. You’ve ever drunk your coffee while sitting on the toilet – to save time.
2. You’ve heard someone give an academic explanation of how they cooked their food.
3. You’ve ever violated three or more traffic laws per mile during your bike ride to the library – to save time.
4. If you find that aforementioned bike ride to be the most relaxing part of your day.
5. If you read for an hour before you realize your trouser legs are still rolled up from the bike ride.
6. If you’ve ever skipped a lecture to go read for the paper due in a week.
7. If you’ve ever told the librarian the name of the historical figure you’re researching – instead of your own name – when collecting your books.
8. When the most annoying part of your day is the 45 seconds it takes for someone to stomp their wooden-soled boots through the library - as loud as they can.
9. If you dream about your research.
10. If you're more worried about losing your Bod card than your bank card.

Sunday, February 11, 2007

Big Quote from Big Guy: Mr.Wenger

If anyone ask me who's my favorite person! The person I adore the most!

Well, you might be surprise, he is not "economist", not "academics", not "Thai".

It's a weird answer, but he is "Arsene Wenger"!!!!!!

This guy is so great! Apart from being a great football manager at great football club, he also has a great attitude.

Recently he gave an interview about his personal life, I got one of an all-time great words that I have ever heard from him.

When he was ask about what has driven him to achieve success, he answered:

"What drives me on is that belief that tomorrow I’ll do things better and be a better person than I am today".

I'm so impressed. By the way, Mr.Wenger got an "economic degree" from a major university in France. An in his works, he always show how an economist would flourish in a real world job.

Monday, February 05, 2007

The Society of High-Morality: Buddhadas Bhikku's Perspective

I got this sequences of Than Buddhadas (ท่านพุทธทาส) quotes from the academic paper that I'm reading for my essay.

It's very interesting, since Than Buddhadas proposed his ideal type of society base on his buddhist ideology. The society which is based on the moral ground, and self-restraint of greed.

It might be the type of society that the present (military-chosen) government try to propose; society based on high morality.

Let's see what Than Buddhadas said (the following phases are quoted indirectly from "Buddhism and the Idea of Human Rights: Resonances and Dissonances" by Perry Schmidt-Leukel, University of Glasgow)

“Liberalism cannot provide a basis for social utility because it promotes selfishness,individual benefits rather than social benefits” (Buddhadäsa 1989).

By viewing Liberalism as incompatible ideology for the morality to flourish, Than Buddhahas refused to endorse liberal democracy as desirable mode of government. Proposing instead the socialism dictatorship mode of government to control people morality.

For Buddhadäsa, true freedom consists in conquering all selfish tendencies. A socialism with dictatorial features, being opposed to the liberal ideal of individual freedom, is therefore more suitable for dealing adequately with the problem of selfishness than liberal democracy (Buddhadäsa 1989).


Than Buddhadas stress on the moral quality of dictatorship, by stated that this dictatorship "must" possess the ten virtue of the king (dhamma raja).

However, it is necessary that the socialist dictator follow the Dharma and manifests—in accordance with the ancient Buddhist ideal of the Dharma-king—the ten virtues of kingship (cf. Buddhadäsa 1989)

“If a good person is the ruler the dictatorial socialism will be good, but a bad person will produce an unacceptable type of socialism.A ruler who embodies the ten royal virtues will be the best kind of socialist dictator”(Buddhadäsa 1989).


With high moral dictator in place, looking after citizen who were able to restaint their self-interest. We finally reached the ideal type of society. The Society of High-Morality.

Such an ideal Buddhist dictator, says Buddhadäsa, will look after his people the way good parents look after their children (Buddhadäsa 1989). He will “promote the common good” and “abolish the evil of private, selfish interest”(Buddhadäsa 1989).

The book quoted here as Buddhadäsa 1989, is "Buddhadäsa (1989). Me and Mine: Selected Essays of Bhikkhu Buddhadäsa. Ed. Donald Swearer. New York: SUNY."

Well, I have no intention to criticise Than Buddhadas's idea.

Just want to reflect on the present propagande of this government to promote the society based on restraint of self-interest, greed, and celebrates high morality. These promotions come together with the process of promoting the appointed prime minister as "possessing high morality".

I know many readers will readily accept that promoting the society with high-morality standard is a good idea, since it's in accordance with Buddhist philosophy. But would you like to live under this type of society: Benevolent Social Dictatorship ?

Sunday, February 04, 2007

ขี้เกียจ ขี้โกง ขี้อิจฉา ขี้โม้

This 4s ขี้... were given by much of Thai elites as the reason why our country is undeveloped, or developing slowly (If my memory is correct, Sonthi (Boon..) and Anand (Panya..) is among those lastest who use this rhetoric.

Viewing these "culture" as "anti-development", probe ordinary Thai to think that those fail to leap themselves away from misfortune is those that possess below-standard "ethics of life" (They are ขี้เกียจ ขี้โม้ ขี้โกง...ขาดศีลธรรมในการดำเนินชีวิต).

It's a type of answer which "blame it on themselves for their own misfortune". Yes, viewing the all the development problems of our countries this way, the solution to choose in solving the problem is to help the poor realise that their "ethics" is errorness, and help them to change it.

But is it just themselves to blame for their own misfortunes? Is it just themselves to blame on for their poverty?

This way of viewing Thai poors as causing the problem for themselves is, indeed, one way to "shift our attention from our country structural problems". It lead us to think "there's nothing worng with our inequality", while in fact, anyone born in the lower class will eventually enjoy none of the chances that higer or middle class people are able to enjoy".

People born into rural area will of-course have less chances to received proper education, working in agricultural sector in Thailand will allow them to earn so little that would never make them rich.

So, even with this structural problems, we still try to blame that it's their fault that they are poor, because they don't possess that working ethics, that other Thai richs may manage to possess.

And finally, we are now just trying to change the poor people "ethics of lives", by promoting what we know as "ความพอเพียง". Do you really think this will allow Thailand to eradicates her poverty problem. No "NEVER", it's just the same old style of blaming the poor for their own poverty. With so many structural problems out there, we just leave it for the poor to be responsible for themselves.

For myself, it's such "good-sounded" excuses for in the end, leaving the poors poor.

Friday, February 02, 2007

ทางเลือกที่จะตื่น

เคยดูเดอะเมทริกซ์ภาคแรกไหม?

ตอนพระเอกถูกให้เลือกว่าจะกินยาเม็ดไหนในสองเม็ด เม็ดหนึ่งเพื่อตื่นจากโลกสมมุติที่เดอะเมทริกซ์สร้างขึ้น แล้วพบกับความจริงที่โหดร้ายว่าโลกนั้นถูกครอบงำอยู่โดยเครื่องจักรขนาดยักษ์ กับอีกเม็ดหนึ่งเพื่อกลับไปใช้ชีวิตอย่างสุขสบายต่อไปบนความไม่รู้

คิดไปแล้วมันเหมือนกับทางเลือกที่เราต้องเจอในการเป็นนักวิชาการ หรือการเป็นคนที่ตั้งคำถามมากมายกับสังคม

ในแง่หนึ่งเราอาจไม่ต้องทำงานวิชาการ ไม่ต้องตั้งคำถามก็ได้ แล้วก็ใช้ชีวิตอยู่ต่อไปโดยไม่ต้อง "กลุ้มใจ" กับปัญหาต่างๆในสังคม

แต่ในอีกแง่หนึ่งเราก็เลือกแล้ว ที่จะพยายามไขว่คว้าหาทางทำอะไรสักอย่างให้ไอ้ที่เราเห็นอยู่รอบตัวมันดีขึ้น ยิ่งเรียนไปก็ยิ่งเห็นปัญหาต่างๆมากมาย นู่นก็เป็นปัญหาแบบหนึ่ง นี่ก็เป็นปัญหาอีกแบบหนึ่ง

มันเหมือนเราเลือกที่จะกินยา แล้วตื่นขึ้นมาพบความจริงที่โหดร้ายแบบในเดอะเมทริกซ์

อาจจะต่างกันตรงที่เรา (ผู้เขียน) หล่อน้อยกว่าคีนูนิดนึง แล้วก็ไม่ใช่เดอะวัน แต่เอาเถอะ นั่นไม่ใช่ประเด็น

ประเด็นคือ สงสัยเป็นหน้าที่ที่เราเลือกแล้ว (ว่ะ) ที่จะต้องตื่นจากมายาคติ และทรมานกับความเป็นจริง