กลับมา Oxford อีกครั้ง

อะฮ้า

รายงานตัวครับ! ที่ผ่านมาพอปิดเทอมปุ๊ป ก็หนีกลับเมืองไทยปั๊ป

แม้ว่าจะมี Essay ชิ้นสำคัญต้องทำช่วงปิดเทอม แต่ก็กะว่าจะไปทำที่เมืองไทย

เอาเข้าจริงก็ม่ายหวาย....

สมกับที่มีรุ่นพี่สุดเก๋าเคยเตือนไว้ว่า "คิดว่าจะทำงานที่บ้านได้เรอะ ฮึ ฮึ"

คงต้องตอบกลับไปว่า "ไม่ได้จริงๆด้วย (ว่ะ)"

ตอนแรกว่าจะอยู่เมืองไทยถึง 15 มกรา แต่อยู่ดีๆก็มีคนจากทุนที่เคยสมัครไว้ในต่างประเทศติดต่อจะมาขอสัมภาษณ์ช่วงหลังปีใหม่แป๊ปนึง ก็เลยต้องอพยพกลับมา Oxford

ทั้งนี้ก็ตั้งใจว่าจะกลับมาเร็วหน่อยเพื่อปั่น Essay ให้เสร็จ

...................

มาอยู่นี่ก็เริ่มประสบภาวะเหงา

เพราะช่วงนี้ไม่มีเรียน และก็ไม่มีใครอยู่แถวนี้เท่าไหร่

อากาศก็มืดครึ้มทั้งวัน เช้ากว่าจะมีแสงบ้างนิดหน่อยก็เกือบเก้าโมง พอสี่โมงเย็นก็มืด อารายวะเนี่ย หดหู่ๆ

วันๆได้แต่หมกตัวอยู่ในห้องทำ essay

โอ้วๆๆๆๆ มายยยยยย ก็อดดดดด

เสียจิต -_-' จริงๆ

..................

จะว่าไปกลับไปเมืองไทยครานี้ก็มีเรื่องน่าประทับใจเยอะ

กลับไปไม่นานก็ได้ไปสัมมนา TDRI ที่พัทยา ได้ไปนั่งคุยเล่นกับเพื่อนๆอาจารย์อีกครั้ง ไปเดินเล่นชายหาดกับ พี่หมู พี่ป้อง และที่สำคัญได้ไปกินข้าวข้างๆอ.อัมมาร์ (สยามวาลา) ด้วย อ.โคตรใจดีเลย ประทับใจๆ

ช่วงอาทิตย์ที่สองก็ได้เจอกับไอ้เฉียด เพื่อนสนิทที่เคยมาอยู่อังกฤษด้วยกันสมัยวชิราวุธ ไม่ได้เจอมันตั้งนานหลายปี อยู่ดีๆมันโทรมาอวยพรวันเกิด เลยได้คุยกันอีกครั้ง คิดถึ้ง คิดถึง ครั้งที่แล้วมาอยู่อังกฤษก็อยู่กับมันเนี่ยล่ะทั้งปี นับว่าเป็นคนที่เปลี่ยนชีวิตเราไปจากเดิม (ในทางที่ดี) มากทีเดียว

อาทิตย์สุดท้ายก็ได้ใช้เวลากับพ่อ แม่ และน้องเต่ายักษ์ ได้กินข้าวด้วยกันบ่อยๆ โอ้ว! ครอบครัวอบอุ่นๆๆๆ ดีใจจริงที่ได้เกิดมาอยู่ครอบครัวนี้

โอ้ที่น่าประทัยใจอีกอย่าง คือได้เล่น XBOX360 กับคุณน้องเต่ายักษ์ ที่แม่้จะชัวโมงบินสูงกว่า แต่ก็พ่ายแพ้ FIFA2006 ให้กับเรา ฮ่าๆๆๆ เปล่าหรอก จริงๆประทับใจเพราะนึกถึงสมัยเด็กๆที่เคยเล่นเกมส์ด้วยกันต่างหาก ตั้งแต่อยู่มหาลัยมาก็ไม่ได้เล่นด้วยกันแล้ว มาได้เล่นอีกครั้งก็คราวนี้ล่ะ

คิดไปแล้วก็คิดถึงบ้านนะเนี่ย

แต่ก็เอาวะ กลับมาแล้ว ก็สู้ต่อ ทำ Essay ของเราต่อไป

..................